Leren samenwerken met andere zorgprofessionals: een perspectief vanuit het basiscurriculum

Judith,  wil jij als eerste iets vertellen over je interprofessionele lessen? Want jij geeft het aan de jongerejaars, toch?

Ja, ik begeleid 10 keer een groepje tweedejaars studenten verpleegkunde en geneeskunde die een keuzecursus over leefstijl volgen. Ze maken bijvoorbeeld samen een presentatie over welke hulpverleners rondom leefstijl nodig zijn bij een (papieren) patiënt, onder andere aan de hand van een ingevuld spinnenweb van Positieve Gezondheid.

Dat klinkt heel actueel. En welke les geven jullie nog meer?

Frédérique: Judith en ik geven allebei onderwijs aan vijfdejaars studenten geneeskunde die samen met vierdejaars studenten van de HBO-V twee lessen volgen waarin ze onder meer een moreel beraad houden met elkaar. Ze krijgen verschillende informatie, ieder vanuit het eigen vakgebied, en moeten dan samen over een ontspoorde psychiatrische patiënt overleggen.

Wat valt je op?

Frédérique: Dat de geneeskunde studenten geen idee hebben van hoe de verschillende verpleegkundige opleidingen in elkaar zitten en dat de bevoegdheden navenant verschillen, terwijl ze toch al een hele tijd coschap lopen. En de aanstaand verpleegkundigen zijn bijvoorbeeld niet op de hoogte van de verschillen tussen AIOS en ANIOS.

Hebben jullie het idee dat ze het belang van de goede samenwerking inzien?

Frédérique: ja, bijvoorbeeld bij het behandelen van de polyfarmacie casus merken ze echt hoe verschillend hun expertise is en hoezeer ze elkaar nodig hebben.

Judith: we vroegen de tweedejaars studenten geneeskunde te reflecteren op de samenwerking met de andere professie, maar ze bleken daartoe amper in staat. Het is nog veel te vroeg. De geneeskunde studenten hebben nog niet op de werkvloer gestaan en weten daardoor nog niet wat hen zelf te doen staat en waarin ze zich onderscheiden van de ander. Ik vind interprofessioneel onderwijs (IPO) echt meer iets voor ouderejaars die al enige professionele identiteit hebben.

Hoe belangrijk vinden jullie het IPO dan?

Frederique: Veel patiënten zijn complex en krijgen daarom zorg van verschillende professies met ieder hun eigen perspectief. Die perspectieven moet je leren verzamelen en samenvoegen tot iets dat nóg beter is. Maar dan moet je wel de waarde zien van die andere perspectieven. Ik geloof heel erg dat bekend bemind maakt, en geloof dat het echt belangrijk onderwijs is

Judith: maar dan moet je er dus niet te vroeg mee beginnen! En ik denk bovendien dat je er vooral aan moet werken in de dagelijkse praktijk. Natuurlijk moet men eerst droog oefenen in lessituaties, waar er rust is voor reflectie, maar het dan ook voortzetten in de hectiek en relatieve rommeligheid van het dagelijks werk in de zorg.

Frédérique: ja, daar ben ik ook zeer voor, dat de opleiding tijdens alle stages momenten inbouwt om stil te staan bij het interprofessioneel samenwerken met de vele verschillende zorgmedewerkers.

Dus jullie zijn pleitbezorgers van IPO?

In koor: ja, zeker!

Saskia Mol